De Sint-Willibrorduskerk is van oorsprong een 15e eeuwse eenbeukige gotische kruiskerk. In 1892 werd de kerk ingrijpend verbouwd door Caspar Franssen, waarbij alleen wat muurwerk en de kern van de toren werden behouden, evenals de tongewelven.
Het leven van Sint Willibrordus
Sint Willibrordus is de grote missionaris van Nederland geweest. Vooral hij heeft de Blijde Boodschap gebracht. In 658 werd hij geboren in Midden-Engeland. Zijn ouders waren zeer godsdienstig. Nadat zijn moeder was gestorven kwam Willibrordus, op zesjarige leeftijd terecht in een klooster van de Benedictijnen. Twaalf jaar later vertrok hij naar de abdij van Rathmelsigi in Ierland alwaar hij tot priester werd gewijd. In 690 kwam Willibrord met 11 medewerkers vanuit Ierland in ons land aan. Vijf jaar later werd hij in Rome plechtig tot bisschop gewijd en Utrecht werd zijn bisschopsstad. Verschillende keren moest Willibrord vluchten, want in het noorden van Nederland woonden de Friezen, die voortdurend in oorlog waren met de Franken, die al Christenen waren. Dan vluchtte Willibrord naar Brabant, waar het veiliger was. Daarom wordt hij ook wel de apostel van Brabant genoemd. Hier, in onze streken, heeft hij gepredikt en veel goeds gedaan. Door zijn toedoen konden de mensen akkers voor zichzelf bewerken en leven van de opbrengst, waardoor ze onafhankelijk werden. Op 7 november 739 is Willibrordus op 81 jarige leeftijd gestorven. Hij stierf in Luxemburg, in Echternach, waar hij een klooster had gesticht om nieuwe missionarissen voor Nederland op de leiden. Bijna 50 jaar heeft Willibrodus in onze streken geijverd voor Christus en het Evangelie.
