Het is niet bekend wanneer in het Westerhovens gebied de eerste kerk werd gebouwd. Wel weten we dat in het midden van de 13e eeuw hier een stenen kerk moet zijn gebouwd. Die heeft gestaan ten noorden van de tegenwoordige sportvelden en ten zuiden van de nieuwe provinciale weg. Die kerk heeft dienst gedaan als hulpkerk voor een gedeelte van de parochie Bergeyk.
In 1648 werd die kerk in beslag genomen door de gereformeerden.
Na de inval van de Fransen in 1672 mochten de katholieken een uit leem opgetrokken schuurkerk bouwen, die moet hebben gestaan achter de huidige pastorie. In 1734 werd die kerk vervangen door een stenen kerk.
Op 4 oktober 1789 kregen de Westerhovense katholieken hun oude kerk terug. Omdat de tijd de kerk zeer verwaarloosd had, konden de katholieken die niet meer gebruiken, zodat de schuurkerk als kerkgebouw dienst bleef doen.
Onder het pastoraat van Ant. Hyacint. v.d. Endepoel werd in 1820 begonnen met het bouwen van een nieuwe kerk, die waarschijnlijk een zogenoemde waterstaatskerk geweest moet zijn. Deze zou gestaan hebben tegenover het huidige kerkgebouw, waar nu het oude kerkhof is gelegen.
Omdat de geldmiddelen te gering waren, werden de stenen van de oude kerk gebruikt voor deze nieuwe kerk. De rijkssubsidie bedroeg f. 3.500,-.
Na ongeveer 50 jaren was die kerk al zo bouwvallig geworden dat een restauratie werd overwogen. Doch deze werd door deskundigen afgewezen.
Onder het pastoraat van J.M. van de Westelaken werd in maart 1885 de bouw van de huidige neo-gotische kerk aanbesteed. Onder architectuur van de Tilburgse architect Hendrik Jacobus van Tulder – 1819-1903 – werd de bouw van deze driebeukige basilica door L. de Rooy voor f. 20.790,- aangenomen.
Al in januari 1886 was men klaar met de bouw en op 23 februari werd het gebouw door pastoor Van de Westelaken ingezegend en op 20 september 1886 door Mgr. A. Godschalk geconsacreerd.
In 1886 stroomde de kerk, opgetrokken in neogotische stijl, naar ontwerp van H. J. van Tulder voor het eerst vol met Westerhovense gelovigen. De toren, met een hoogte van 44 m, huisvest twee klokken: Servaes, 558 jaar oud en Michiel, 114 jaar jonger. De pastorie is van 1861. Kijk vooral naar het metselwerk op de hoeken. Het is een verband dat klezoor heet en dat in Noord-Brabant gedurende lange tijd is toegepast. Zeer bijzonder is het hekwerk van het kerkhof vanwege de ornamenten (Jugend-stil). Het is hoogwaardig van kwaliteit. De ontwerper was Elbers uit Oeffelt.
De omgang die beide sacristieën verbindt, werd in 1904 onder toezicht van Van Vroonhoven uit Strijp gebouwd.
In 1919 werd ons kerkgebouw onder architectuur van C. Elbers uitgebreid met een linker- en rechterkruisbeuk.
Toen ons kerkgebouw in 1957 een grote schilderbeurt kreeg, werden tegelijk de huidige kerkbanken geplaatst; er zijn nu 420 zitplaatsen.
In 1980 heeft ons kerkgebouw weer een grote schilderbeurt gekregen en werden er restauratiewerkzaamheden verricht.
In 1986 werden rondom het 100-jarig bestaan van onze Sint Servatiuskerk vele indrukwekkende activiteiten gehouden.
Ons kerkgebouw valt evenals de pastorie sinds 21 maart 2001 onder Rijksdienst voor Monumentenzorg.